علائم، علت و درمان واریس

رگ‌های عنکبوتی در مقابل رگ‌های واریسی

رگ‌های عنکبوتی کوچکتر از رگ‌های واریسی هستند و بیرون نمی‌زنند. آنها شبیه تار عنکبوت یا شاخه‌های درخت هستند و قرمز، آبی یا بنفش می‌باشند. برخلاف وریدهای واریسی، رگ‌های عنکبوتی ممکن است روی صورت شما نیز ظاهر شوند. وریدهای واریسی و عنکبوتی هر دو رگ‌های خونی آسیب دیده هستند، اما وریدهای عنکبوتی در واقع ورید نیستند، آنها رگ‌های خونی کوچکتری هستند. رگ‌های عنکبوتی به ندرت باعث درد یا علائم دیگری فراتر از ظاهر خود می‌شوند.

علت واریس

برای کمک به حرکت خون غنی از اکسیژن از ریه‌ها به تمام بخش‌های بدن، شریان‌های شما دارای لایه‌های ضخیم ماهیچه‌ای یا بافت الاستیک هستند. برای بازگرداندن خون به قلب، وریدهای شما عمدتاً به عضلات اطراف و شبکه‌ای از دریچه‌های یک طرفه متکی هستند. همانطور که خون در رگ جریان می‌یابد، دریچه‌های شبیه به جام باز می‌شوند تا خون را عبور دهند، سپس برای جلوگیری از برگشت خون به عقب بسته می‌شوند.

در وریدهای واریسی، دریچه‌ها به درستی کار نمی‌کنند و اجازه می‌دهند خون در ورید تجمع یابد و باعث می‌شود که برای عضلات دشوار باشد خون را “به بالا” فشار دهند. خون به جای جریان از یک دریچه به دریچه دیگر، به تجمع در ورید ادامه می‌دهد، فشار در وریدها و احتمال تجمع خون در آن‌ها افزایش می‌یابد و باعث برآمدگی و پیچش ورید می‌شود. از آنجایی که وریدهای سطحی نسبت به وریدهای عمقی حمایت عضلانی کمتری دارند، احتمال به وجود آمدن علائم واریس در وریدهای سطحی بیشتر است.

هر شرایطی که فشار زیادی به پاها یا شکم وارد کند می تواند منجر به واریس شود.برای مثال:

1)  شایع‌ترین چیزهایی که باعث فشار می‌شوند بارداری، چاقی و ایستادن طولانی مدت هستند. 

2) یبوست مزمن و در موارد نادر، تومورها نیز می‌توانند باعث به وجود آمدن علائم واریس شوند. 

3) عدم فعالیت نیز ممکن است منجر به ایجاد علائم واریس شود، زیرا عضلاتی که در وضعیت نامناسب هستند، عملکرد ضعیفی در پمپاژ خون دارند.

4) احتمال ابتلا به واریس نیز با بالا رفتن سن افزایش می‌یابد، زیرا دیواره رگ‌ها با افزایش سن ضعیف می‌شوند. آسیب قبلی پا ممکن است به دریچه‌های ورید آسیب برساند و در نتیجه منجر به ایجاد علائم واریس شود.

5) سابقه خانوادگی شما نیز در این مورد نقش دارد، بنابراین اگر سایر اعضای خانواده واریس داشته باشند، احتمال بیشتری وجود دارد که شما نیز داشته باشید.

6) نشستن طولانی مدت روی صندلی  یا آویزان بودن پا به مدت طولانی میتواند زمینه ساز علائم واریس باشد.برخلاف تصور رایج، نشستن با پاهایی که روی هم گذاشته شده‌اند، باعث واریس پا نمی‌شود، اگرچه می‌تواند بر شرایط موجود تأثیر بگذارد.

واریس در بارداری

در دوران بارداری، حجم خون در بدن شما برای حمایت از جنین در حال رشد افزایش می‌یابد. این امر می‌تواند رگ‌های پا را بزرگ کند. رحم در طول دوران بارداری فشاری بر وریدهای شما وارد می‌کند، که می‌تواند منجر به واریس شود، گاهی اوقات در اطراف واژن و باسن. بعد از زایمان، رگ‌های واریسی ممکن است از بین بروند یا نروند. تغییرات هورمونی در دوران بارداری نیز ممکن است دیواره سیاهرگ‌ها را شل کند و به ایجاد علائم واریس کمک کند.

عوامل خطر واریس

بعضی از عوامل، که برخی از آنها را می‌توانید کنترل کنید و برخی از آنها را نمی‌توانید، احتمال ابتلا به علائم واریس را افزایش می‌دهند. این عوامل عبارتند از:

• سابقه خانوادگی. اگر واریس در خانواده شما وجود داشته باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که به واریس مبتلا شوید.
• چاقی. اضافه وزن فشار مضاعفی بر رگ‌های شما وارد می‌کند.
• سن بالا. دریچه‌های رگ‌ها به دلیل ساییدگی و پارگی با افزایش سن ضعیف می‌شوند. رگ‌های شما شروع به از دست دادن قابلیت ارتجاعی می‌کنند، بنابراین دیواره‌های سیاهرگ و دریچه‌ها به خوبی کار نمی‌کنند.
• جنسیت شما. زنان چهار برابر بیشتر از مردان در معرض ابتلا به واریس هستند.
• بارداری. زنان اغلب برای اولین بار در دوران بارداری دچار واریس می‌شوند. آنها معمولاً 3 ماه تا یک سال پس از زایمان بهبود می‌یابند.
• عدم ورزش
• ایستادن یا نشستن طولانی مدت. ایستادن یا نشستن طولانی مدت باعث کاهش گردش خون می‌شود.
• بیماری‌های عروقی. بیماری‌های رگ‌های خونی مانند ترومبوز سیاهرگی عمقی (DVT) می‌تواند خطر ابتلا به واریس را افزایش دهد.
• سیگار کشیدن
• مصرف قرص های ضد بارداری یا هورمون درمانی جایگزین
• آسیب به پای شما

مراحل وریدهای واریسی

اگر وریدهای واریسی جدی باشند و درمان نشوند، ممکن است بدتر شوند. بدون درمان، ممکن است باعث زخم، خونریزی و تغییر رنگ پوست شوند. گاهی اوقات، وریدهای واریسی می‌توانند به شرایط جدی‌تری مانند نارسایی مزمن وریدی تبدیل شوند، که به این معنی است که وریدهای پاهای شما آسیب دیده و به درستی کار نمی‌کنند.

بیماری‌های وریدی بر اساس امتیاز بالینی CEAP (کلینیکال، سبب‌شناسی، تشریحی و پاتوفیزیولوژیک) طبقه‌بندی می‌شوند که طیفی از دسته‌بندی‌ها است که سطح مشکلات وریدی خاص را مشخص می‌کند. دسته بندی‌ها عبارتند از:

• C0: هیچ نشانه قابل مشاهده‌ای از بیماری وریدی وجود ندارد
• C1: تلانژیکتازیا (Telangiectasia) به معنای گشادشدگی مویرگ‌ها است، اغلب برای  وریدهای عنکبوتی یا وریدهای مشبک (شبیه به وریدهای عنکبوتی اما بزرگتر)
• C2: رگ‌های واریسی
• C3: ادم، که تورم ناشی از مایع محبوس شده در بافت‌های بدن است
• C4: تغییرات در پوست و بافت زیر جلدی (بافت زیر پوست)
  • C4a: پیگمانتاسیون یا اگزما
  • C4b: لیپودرماتوسکلروزیس (التهاب چربی زیر پوست) یا آتروفی بلانچ (لکه های سفید تبدیل شونده به زخم روی پوست که در اثر تأخیر در بهبودی و خون رسانی ضعیف اتفاق می‌افتد)
• C5: زخم وریدی بهبود یافته (زخم ناشی از مشکلات رگ و جریان خون که بهبود یافته است)
• C6: زخم وریدی فعال (زخم ناشی از مشکلات مربوط به عملکرد ورید و جریان خون که هنوز وجود دارد)

علائم واریس

برخی از علائم واریس شامل درد یا ناراحتی هستند.

علائم واریس در مراحل اولیه

علائم واریس ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• رگ‌های برآمده و مایل به آبی
• تغییر رنگ پوست در اطراف رگ‌ها
• تورم در پاها
• درد زیاد در پاها
• احساس سنگینی در پاها
• گرفتگی عضلات پا در شب
• احساس خارش یا سوزش در اطراف رگ‌ها
• دردی که پس از نشستن یا ایستادن طولانی مدت بدتر می‌شود

سایر علائم واریس

علائم دیگر عبارتند از:

• رگ‌های خونی برجسته به رنگ بنفش تیره یا آبی که روی ران‌ها و ساق پا قابل مشاهده است
• پاهای دردناک، حساس، سنگین، که اغلب با تورم در پا پس از ایستادن طولانی مدت همراه است

آیا واریس درد دارد؟

وریدهای واریسی ممکن است درد داشته باشند یا بدون درد باشند. گاهی اوقات، تنها علامت ظاهر رگ‌ها است.

واریس و کبودی

اگر وریدهای واریسی دارید، ممکن است پاهای شما به راحتی به دلیل بزرگ شدن رگ‌های نزدیک سطح پوست کبود شوند.

تشخیص وریدهای واریسی

برای تعیین اینکه آیا واریس دارید یا خیر، پزشک شما را معاینه می‌کند و در مورد علائم شما می‌پرسد. آنها ممکن است ازسونوگرافی استفاده کنند تا ببینند چگونه خون از دریچه‌های رگ‌های شما جریان دارد.

درمان واریس

درمان واریس می‌تواند از درمان‌های خانگی ساده تا جراحی متفاوت باشد.

1) جوراب واریس

پوشیدن جوراب واریس می‌تواند برای درمان واریس پا کمک کننده باشد زیرا پاهای شما را فشرده می‌کند و به رگ‌ها و عضلات پا کمک می‌کند تا خون را به گردش درآورند. این جوراب‌ها می‌توانند با فشردن وریدها برای جلوگیری از تجمع خون مؤثر باشند. اگر هر روز آنها را بپوشید بهترین عملکرد را دارند. در برخی مواقع می‌توانید با پوشیدن جوراب شلواری نیز اثر فشرده‌سازی مشابهی را داشته باشید. می‌توانید جوراب واریس را بدون نسخه از داروخانه‌ها خریداری کنید یا ممکن است پزشک نسخه‌ای برای جوراب واریس به شما بدهد که می‌توانید آن را از یک فروشگاه لوازم پزشکی یا داروخانه تهیه کنید.

نکته:رعایت توصیه‌های پیشگیرانه مانند کاهش وزن، افزایش تحرک مناسب و استفاده از جوراب واریس در کم‌کردن مشکلات بیماران مؤثر خواهد بود.

2) بالا بردن پاها

بالا بردن پاهای خود از سطح قلب چند بار در روز می‌تواند تورم را کاهش داده و به تسکین علائم کمک کند.

3) داروی خوراکی یا موضعی  واریس

اگرچه هنوز داروی قطعی برای درمان واریس پیدا نشده است اما ادعا شده که برخی از دارو ها یا کرم‌ها و لوسیون‌ها به درمان واریس کمک می‌کنند  که برای جلوگیری از عوارض و تداخلات دارویی حتما باید زیر نظر پزشک استفاده گردند

چندین مثال از داروی خوراکی برای پیشگیری و درمان واریس:

قرص ونوگل برای پیشگیری و درمان واریس

چندین مثال از داروی موضعی برای پیشگیری و درمان واریس:

این گونه موضعی ها در درمان علائمی چون درد، تورم و سنگینی ناشی از نارسایی‌های طولانی‌مدت وریدی نقش بسیار چشمگیری خواهند داشت.اما نکته‌ی بسیار مهم هنگام ماساژ، وارد نیاوردن فشار زیاد بر روی رگ‌های واریسی است چون این عمل باعث واردآمدن آسیب بیشتر به رگ‌ها خواهد شد. معمولا  باید صبح و عصر به مدت 2 ماه استعمال شود.

کرم ونوویتال برای پیشگیری و درمان واریس

4) جراحی واریس

جراحی با عنوان بستن ورید یا برداشتن ورید شامل بستن و برداشتن رگ‌های واریسی است. این درمان ممکن است زمانی مورد استفاده قرار گیرد که روش‌های کمتر تهاجمی مؤثر واقع نشوند. برای وریدهای واریسی جدی‌تر، پزشک ممکن است جراحی آندوسکوپی ورید را توصیه کند. این روش از یک دوربین کوچک روی یک لوله کوچک استفاده می‌کند. پزشک شما آن را از طریق بریدگی در پوست وارد رگ شما می‌کند. آنها از یک وسیله جراحی در انتهای لوله برای بستن رگ استفاده می‌کنند.

تا زمانی که رگ‌های واریسی شما باعث زخم‌های شدید پوستی نشوند، احتمالاً به این روش نیازی نخواهید داشت. اگر جراحی آندوسکوپی ورید داشته باشید، می‌توانید در عرض 2 هفته به روال عادی خود بازگردید.

5) درمان واریس با لیزر

با لیزر، انفجارهای قوی نور به سمت ورید واریسی هدایت می‌شود که باعث می‌شود محو شود تا زمانی که نتوانید آن را ببینید. نیازی به برش یا استفاده از سوزن در این روش وجود ندارد و بیشتر برای وریدهای واریسی کوچکتر استفاده می‌شود.

روش دیگری به نام ریشه کنی درون وریدی از انرژی لیزر یا فرکانس رادیویی برای گرم کردن داخل ورید واریسی و بستن آن استفاده می‌کند. در طول این عمل بیدار خواهید بود. ابتدا ناحیه اطراف رگ را بی‌حس می‌کنند. سپس، یک برش کوچک در پوست شما ایجاد می‌کنند و یک لوله نازک را وارد می‌کنند. این لوله دارای دستگاهی است که از لیزر یا امواج رادیویی برای ایجاد گرما استفاده می‌کند، که رگ را می‌بندد. اکثر افراد فقط تزریق عامل بی حس کننده را احساس می‌کنند. پای شما بعد از عمل در یک باند فشاری پیچیده می‌شود.

6) سایر روش‌های درمان واریس

می توانید تغییراتی در سبک زندگی ایجاد کنید که ممکن است از بدتر شدن واریس جلوگیری کند، شکل گیری رگ‌های جدید را متوقف کند و درد شما را کاهش دهد. با این حال، موارد دیگری وجود دارد که می‌توانید امتحان کنید، و آنها را معمولاً می‌توان در مطب پزشک انجام داد.

راه‌هایی برای بستن ورید واریسی وجود دارد. هنگامی که پزشک شما این کار را از طریق یک روش انجام می‌دهد، جریان خون شما به سادگی به وریدهای دیگر منتقل می‌شود. پس از بسته شدن، آن  ورید محو می‌شود. همچنین، روش‌های دیگری نیز برای از بین بردن رگ‌های واریسی وجود دارد. روش‌هایی که می‌توانند رگ‌های واریسی را ببندند یا از بین ببرند عبارتند از:

a- اسکلروتراپی (Sclerotherapy)

اسکلروتراپی رایج‌ترین روش درمان واریس است. این روش درمان واریس را می‌توانید در مطب پزشک انجام دهید. پزشک محلولی را به داخل سیاهرگ تزریق می‌کند که باعث کوچک شدن رگ یا ایجاد زخم در آن می‌شود. این امر خون را وادار می‌کند تا مسیر خود را تغییر دهد و در عوض از رگ‌های سالم‌تری عبور کند. ورید فرو ریخته شما دوباره جذب بافت اطراف می‌شود.

ممکن است برای بستن کامل ورید به چندین درمان نیاز داشته باشید - معمولاً با فاصله 4-6 هفته. شما نیازی به بی حسی ندارید، و تنها ناراحتی که احساس خواهید کرد، احساس سوزن کوچک ناشی از تزریق است. شما باید چند هفته بعد از هر عمل از جوراب واریس استفاده کنید.

b- میکرواسکلروتراپی

این روش شبیه اسکلروتراپی است اما از یک سوزن کوچکتر برای درمان رگ‌های واریسی کوچک استفاده می‌شود.

c- فلبکتومی یا سیاهرگ بری سرپایی(phlebectomy)

این مورد روشی با پیچیدگی کمتر است و برای از بین بردن رگ‌های واریسی نزدیک به سطح پوست شما استفاده می‌شود. در این روش، پزشک ناحیه مورد نظر را بی‌حس کرده و از طریق بریدگی‌های کوچک رگ‌ها را خارج می‌کند. شما هوشیار می‌مانید و به طور کلی می‌توانید همان روز به خانه بروید.

d- برداشتن ورید و بستن

این راه حل برای جدی‌ترین موارد است. به شما بیهوشی عمومی داده می‌شود تا در طول عمل بیدار نشوید. پزشک بریدگی‌هایی در پوست شما ایجاد می‌کند، رگ‌ها را می‌بندد و آنها را برمی‌دارد. در صورت امکان، پزشک سعی می‌کندبزرگترین سیاهرگ پا که به نام ورید صافنوس (Saphenous) شناخته می‌شود را کنار بگذارد، (فقط در صورتی که بعداً برای جراحی بای پس قلب به ورید صافنوس  نیازداشته باشیم برداشتن  این سیاهرگ انجام نمیشود). ممکن است در همان روزی که جراحی را انجام می‌دهید به خانه بروید. زمان بهبودی در این روش بین 1 تا 4 هفته است.

بعد از عمل

ممکن است پس از درمان عوارض جانبی را احساس کنید. شایع‌ترین آنها تورم، کبودی، تغییر رنگ پوست و درد است. اگر رگ‌زدایی و بستن ورید داشته باشید، احتمالاً عوارض جانبی جدی خواهید داشت. اگرچه نادر هستند، اما عوارض می‌توانند شامل لخته شدن خون، درد شدید، عفونت و جای زخم باشد. پزشک ممکن است پس از انجام عمل، پاهای شما را در باندهای الاستیک بپیچد و از شما بخواهد که برای مدت معینی از جوراب واریس استفاده کنید. وقتی به خانه برگشتید، دستورالعمل‌های مربوط به ورزش را حتی اگر درد دارید دنبال کنید. عدم تحرک احتمال ایجاد یک لخته خون خطرناک را افزایش می‌دهد.

بدون توجه به اینکه کدام روش را انتخاب می‌کنید، این روش ها فقط می‌توانند رگ‌های واریسی موجود را درمان کنند. ممکن است رگ های واریسی جدیدی ایجاد شود، اما می‌توانید برای محدود کردن آنها اقدامات زیر را انجام دهید:

• مراقب وزن خود باشید.
• به طور منظم ورزش کنید.
• هنگام نشستن پاهای خود را بالا بیاورید.
• پاهای خود را موقع نشستن روی هم قرار ندهید.
• لباس‌های تنگ نپوشید.

چه زمانی نگران واریس باشیم؟

اگر علائم شما خفیف است، استفاده از جوراب واریس ممکن است تمام چیزی باشد که نیاز دارید. اما باید به پزشک خود مراجعه کنید در صورتیکه:

• علائم شما مانع از عملکرد طبیعی بدن شود، یا پوست روی وریدهای واریسی پوسته پوسته، زخمی، دارای تغییر رنگ یا مستعد خونریزی باشد- ممکن است درماتیت استازی (اگزمای وریدی که باعث ایجاد لکهای قهوه ای و قرمز و خارش دار میگردد) ایجاد شود. اگر درماتیت استازی درمان نشود، می‌تواند منجر به عفونت‌های پوستی و زخم‌های مزمن پا شود.
• رگ‌های واریسی قرمز، گرم و حساس دارید. این امر می‌تواند در اثر لخته شدن خون در ورید ایجاد شود که ممکن است نشانه فلبیت (التهاب دیوارۀ سیاهرگ در اثر لخته شدن خون)باشد.
• شما به رگ واریسی آسیب رسانده‌اید. فوران خون حاصل را با فشار مستقیم و بالا بردن پا کنترل کنید. رگ‌های خود را توسط یک متخصص رگ ارزیابی کنید، زیرا این می‌تواند یک عارضه بسیار جدی باشد.

اگر علائم واریس شما به طور ناگهانی بدتر شد یا متوجه خونریزی یا زخم شدید، باید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

آیا واریس خطرناک است؟

وریدهای واریسی معمولاً خطرناک نیستند. تنها علائم شما ممکن است ظاهر سیاهرگ‌ها باشد. اما در برخی موارد، رگ‌های واریسی می‌توانند مضر باشند، زیرا می‌توانند منجر به مشکلات سلامتی جدی‌تری شوند.

عوارض وریدهای واریسی

عوارض واریس نادر است، اما می‌تواند جدی باشد. آنها عبارتند از:

زخم‌ها؛ بر روی پوست نزدیک وریدهای واریسی، زخم‌ها (زخم‌های باز) می‌توانند ایجاد شوند و دردناک باشند.

خونریزی؛ رگ‌های واریسی که نزدیک به پوست هستند می‌توانند ترکیده و باعث خونریزی شوند.

لخته شدن خون؛ اگر وریدهای واریسی دارید، ممکن است احتمال ایجاد لخته‌های خون، از جمله نوعی به نام DVT، که یک لخته خون عمیق در داخل دیواره سیاهرگ است، بیشتر باشد.

نارسایی مزمن وریدی؛ وریدهای واریسی شدید ممکن است نشانه‌ای از این وضعیت باشد، به این معنی که رگ‌های شما قادر به پمپاژ خون به قلب شما آنطور که باید نیست.

چگونه از واریس جلوگیری کنیم؟

حتی اگر ژنتیک شما در خطر ابتلا به واریس نقش داشته باشد، کارهایی وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از آن انجام دهید:

1) به طور منظم ورزش کنید. تناسب اندام بهترین راه برای تقویت عضلات پا، جریان خون و کنترل وزن است.مخصوصا فعالیت هایی از قبیل پیاده روی و دوچرخه سواری که در آنها از پا استفاده میشود،موجب بهبود گردش خون و حفظ خاصیت  ارتجاعی رگ ها میگردد.

2) وزن مناسبی داشته باشید. اگر وزن مناسبی ندارید یا چاق هستید، کاهش وزن می‌تواند جریان خون را بهبود بخشد و فشار وارده بر سیاهرگ‌های پا را کاهش دهد.

3) از پوشیدن لباس‌های تنگ خودداری کنید. لباس‌های تنگ می‌توانند باعث جریان خون ضعیف در کشاله ران یا پاها شوند.

4) از پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند خودداری کنید. پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند برای مدت طولانی می‌تواند گردش خون را کاهش دهد. کفش‌های تخت یا پاشنه کوتاه برای گردش خون بهتر هستند، زیرا می‌توانند تناسب عضلات ساق پا را بهبود بخشند.

5) حرکت کنید. برای افزایش جریان خون از نشستن یا ایستادن طولانی مدت خودداری کنید. اگر برنامه روزانه شما ایجاب می‌کند که دائماً روی پای خود باشید، پوشیدن روزانه ساپورت یا جوراب‌های فشاری را در نظر بگیرید. موقع استراحت در اطراف قدم بزنید و تا حد امکان پاهای خود را دراز کنید و ورزش کنید تا گردش خون را افزایش دهید و افزایش فشار را کاهش دهید. هنگامی که نشسته اید، سعی کنید پاهای خود را بالا ببرید و موقعیت خود را به طور مکرر تغییر دهید تا جریان خون بهبود یابد.

6) سیگار را ترک کنید. مطالعات نشان می‌دهد که سیگار ممکن است در ایجاد رگ‌های واریسی نقش داشته باشد.

7) اگر باردار هستید، به جای پشت به پهلوی چپ بخوابید. این کار فشار رحم را بر روی سیاهرگ‌های ناحیه لگن شما به حداقل می‌رساند. این وضعیت جریان خون جنین را نیز بهبود می‌بخشد. اگر مستعد ابتلا به وریدهای واریسی هستید، از پزشک خود بخواهید که برای شما جوراب واریس تجویز کند.

زندگی با وریدهای واریسی

حفظ یک سبک زندگی سالم و ایجاد برخی تغییرات در برنامه روزانه، همانطور که در بالا ذکر شد، می‌تواند به شما در مدیریت ناراحتی ناشی از علائم واریس و همچنین بهبود ظاهر رگ‌های واریسی کمک کند. اگر ظاهر رگ‌های واریسی شما را آزار می‌دهد، با پزشک خود در مورد گزینه‌های درمانی مناسب صحبت کنید.

ورزش برای کمک به درمان واریس

ورزش‌هایی مانند پیاده روی و شنا به بهبود جریان خون کمک می‌کند. این ورزش‌ها ماهیچه‌های پای شما را به کار می‌اندازد، که می‌تواند به پمپاژ خون به سمت قلب و جلوگیری از تجمع آن در رگ‌ها کمک کند. تغییرات دیگری که ممکن است بخواهید امتحان کنید عبارتند از:

• وقتی می نشینید، پاهای خود را روی هم قرار ندهید.
• مقدار نمک را در رژیم غذایی خود کاهش دهید. این کار می‌تواند ورم پاهای شما را کاهش دهد.
• با پزشک خود قبل از شروع هر فعالیت جدیدی مشورت کنید.

نتیجه‌گیری

واریس یک بیماری شایع است و ممکن است آنچنان که به نظر می‌رسد آزاردهنده نباشد. اما اگر رگ‌های واریسی باعث ناراحتی می‌شوند، کارهایی وجود دارد که می‌توانید در زندگی روزمره خود برای بهبود جریان خون و مدیریت علائم واریس انجام دهید. اگر وریدهای واریسی شما دردناک یا شدید هستند، بهتر است برای درمان واریس به پزشک مراجعه کنید زیرا واریس می‌تواند منجر به مشکلات جدی‌تری شود. یکی از روش‌های درمانی ساده استفاده از جوراب واریس می‌باشد.

پرسش و پاسخ

1. آیا می‌توانید خودتان رگ‌های واریسی را برطرف کنید؟

خیر، شما نمی‌توانید به تنهایی از شر رگ‌های واریسی خلاص شوید، اما اگر شدید نباشند، ممکن است بتوانید علائم واریس را مدیریت کنید.

2. چگونه می‌توان جلوی بدتر شدن رگ‌های واریسی را گرفت؟

با انجام اقدامات پیشگیرانه مانند ورزش و پوشیدن جوراب واریس ممکن است بتوانید از بدتر شدن رگ‌های واریسی جلوگیری کنید.

3. با واریس چه کارهایی را نباید انجام داد؟

اگر رگ‌های واریسی دارید، باید از ثابت ماندن یا نشستن طولانی مدت خودداری کنید. حرکت کردن و ورزش کردن مهم است.

4. چکار کنیم واریس نگیریم؟

پیشگیری از چاقی و افزایش وزن، ورزش روزانه مانند پیاده روی شنا دوچرخه سواری تمرینات بدنسازی، عدم استعمال دخانیات، استفاده از جوراب واریس، استفاده از لباس‌های آزاد، اجتناب از ایستادن طولانی مدت.

5. جوراب واریس را کی بپوشیم؟

 پوشیدن جوراب واریس بطور معمول به مدت 10 روز بعد از عمل کافی خواهد بود. بهترین زمان برای پوشیدن این جوراب در هنگام صبح تقریبا نیم ساعت پس از بیداری است. در این زمان پای شما کمترین مقدار تورم را دارد، بطور معمول توصیه می‌شود در طول روز بپوشید و سپس برای مدتی در بیاورید.

منبع

Symptoms, Causes and Treatment of Varicose Veins