علائم، پیشگیری و درمان سرطان پروستات

علائم و نشانه‌های سرطان پروستات

سرطان پروستات ممکن است در مراحل اولیه خود هیچ نشانه یا علائمی ایجاد نکند. این سرطان وقتی که پیشرفته‌تر است ممکن است علائم و نشانه‌هایی مانند موارد زیر را داشته باشد:

• مشکل در ادرار کردن
• کاهش نیرو در جریان ادرار
• وجود خون در ادرار
• خون در منی
• درد استخوان
• کاهش وزن بدون تلاش
• اختلال در نعوظ

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در صورت داشتن هرگونه علائم و نشانه‌های مداوم که شما را نگران می‌کند، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.

علل ایجاد سرطان پروستات

مشخص نیست چه چیزی باعث سرطان پروستات می‌شود. پزشکان می‌دانند که این سرطان زمانی شروع می‌شود که سلول‌های پروستات تغییراتی در DNA خود ایجاد کنند. DNA سلول، حاوی دستورالعمل‌هایی است که به سلول می‌گوید چه کاری انجام دهد. این تغییرات به سلول‌ها می‌گوید که سریع‌تر از سلول‌های عادی رشد کرده و تقسیم شوند. سلول‌های غیرطبیعی به زندگی خود ادامه می‌دهند، زمانی که سلول‌های دیگر می‌میرند. سلول‌های غیرطبیعی تجمع یافته، توموری را تشکیل می‌دهند که می‌تواند رشد کند و به بافت مجاور حمله کند. با گذشت زمان، برخی از سلول‌های غیرطبیعی می‌توانند جدا شده و به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابند (متاستاز).

چه عواملی احتمال ابتلا به سرطان پروستات را افزایش می‌دهند؟

عوارض سرطان پروستات

عوارض این سرطان و درمان‌های آن عبارتند از:

• سرطانی که گسترش می‌یابد (متاستاز) : این سرطان می‌تواند به اندام‌های مجاور مانند مثانه شما سرایت کند یا از طریق جریان خون یا سیستم لنفاوی شما به استخوان‌ها یا سایر اندام‌ها برسد. وقتی که این سرطان به استخوان‌ها گسترش می‌یابد، می‌تواند باعث درد و شکستگی استخوان شود. زمانی که سرطان به سایر نواحی بدن سرایت کرد، ممکن است همچنان به درمان پاسخ دهد و کنترل شود، اما بعید است که درمان شود.
• بی اختیاری : هم سرطان پروستات و هم درمان آن می‌تواند باعث بی اختیاری ادرار شود. درمان بی اختیاری به نوع بیماری شما، شدت آن و احتمال بهبود آن در طول زمان بستگی دارد. گزینه‌های درمانی ممکن است شامل داروها، کاتترها و جراحی باشد.
• اختلال در نعوظ : اختلال نعوظ می‌تواند ناشی از سرطان پروستات یا درمان آن، از جمله جراحی، پرتو درمانی یا هورمون درمانی باشد. داروها، دستگاه‌های خلاء که به نعوظ و جراحی کمک می‌کنند برای درمان اختلال نعوظ در دسترس هستند.

پیشگیری

شما می‌توانید خطر ابتلا به این سرطان را کاهش دهید اگر:

• یک رژیم غذایی سالم پر از میوه‌ها و سبزیجات انتخاب کنید : از انواع میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل استفاده کنید. میوه‌ها و سبزیجات حاوی بسیاری از ویتامین‌ها و مواد مغذی هستند که می‌توانند به سلامت شما کمک کنند. اینکه آیا می‌توانید از طریق رژیم غذایی از این سرطان پیشگیری کنید، هنوز به طور قطعی ثابت نشده است. اما خوردن یک رژیم غذایی سالم با انواع میوه‌ها و سبزیجات می‌تواند سلامت کلی شما را بهبود بخشد.
• غذاهای سالم را به جای مکمل‌ها انتخاب کنید : هیچ مطالعه‌ای نشان نداده است که مکمل‌ها در کاهش خطر ابتلا به این سرطان نقش دارند. در عوض، غذاهای غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی را انتخاب کنید تا بتوانید سطوح سالم ویتامین‌ها را در بدن خود حفظ کنید.
• بیشتر روزهای هفته ورزش کنید : ورزش سلامت کلی شما را بهبود می‌بخشد، به حفظ وزن کمک می‌کند و خلق‌وخوی شما را بهبود می‌بخشد. سعی کنید بیشتر روزهای هفته ورزش کنید. اگر تازه شروع به ورزش کرده‌اید، آهسته شروع کنید و هر روز زمان بیشتری را به ورزش برسانید.
• وزن مناسب را حفظ کنید : اگر وزن فعلی شما سالم است، با انتخاب یک رژیم غذایی سالم و ورزش بیشتر در روزهای هفته برای حفظ آن تلاش کنید. اگر نیاز به کاهش وزن دارید، ورزش بیشتری اضافه کنید و میزان کالری‌هایی که در روز می‌خورید را کاهش دهید. از پزشک خود برای ایجاد یک برنامه برای کاهش وزن سالم کمک بخواهید.
• در مورد افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات با پزشک خود صحبت کنید : اگر خطر ابتلا به این سرطان در شما بسیار بالاست، ممکن است شما و پزشکتان داروها یا سایر روش‌های درمانی را برای کاهش این خطر در نظر بگیرید. برخی از مطالعات نشان می‌دهد که مصرف مهارکننده‌های 5-آلفا ردوکتاز، از جمله فیناستراید و دوتاستراید، ممکن است خطر کلی ابتلا به این سرطان را کاهش دهد. این داروها برای کنترل بزرگی غده پروستات و ریزش مو استفاده می‌شوند.
  با این حال، برخی شواهد نشان می‌دهد که افرادی که از این داروها استفاده می‌کنند ممکن است خطر ابتلا به نوع جدی‌تر این سرطان (سرطان پروستات درجه بالا) را افزایش دهند. اگر در مورد خطر ابتلا به این سرطان نگران هستید، با پزشک خود صحبت کنید.

خرید بهترین مکمل‌های درمان سرطان پروستات از داروخانه حاتم

تشخیص

غربالگری سرطان پروستات

آزمایش این سرطان برای مردان سالم بدون علامت، بحث برانگیز است. در میان سازمان‌های پزشکی، اختلاف نظر وجود دارد که آیا مزایای آزمایش بر خطرات احتمالی آن بیشتر است. اکثر سازمان‌های پزشکی، مردان 50ساله را تشویق می‌کنند تا در مورد مزایا و معایب غربالگری این سرطان با پزشک خود صحبت کنند. بحث باید شامل بررسی عوامل خطر و ترجیحات شما در مورد غربالگری باشد. اگر سیاه پوست هستید، سابقه خانوادگی این سرطان یا سایر عوامل خطر را دارید، ممکن است زودتر بحث را شروع کنید.

آزمایش‌های غربالگری پروستات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• معاینه دیجیتال رکتوم (DRE) : در طول DRE، پزشک یک انگشت دستکش دار و روغن‌کاری شده را وارد رکتوم شما می‌کند تا پروستات شما را که در مجاورت راست روده قرار دارد، معاینه کند. اگر پزشک شما هرگونه ناهنجاری در بافت، شکل یا اندازه غده پیدا کند، ممکن است به آزمایشات بیشتری نیاز داشته باشید.
• آزمایش آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) : نمونه خون از ورید بازوی شما گرفته می‌شود و برای PSA، ماده‌ای که به طور طبیعی توسط غده پروستات شما تولید می‌شود، تجزیه و تحلیل می‌شود. طبیعی است که مقدار کمی PSA در جریان خون شما باشد. با این حال، اگر سطح بالاتر از حد معمول یافت شود، ممکن است نشان‌دهنده عفونت پروستات، التهاب، بزرگ‌شدن یا سرطان باشد.

تشخیص سرطان پروستات

اگر غربالگری این سرطان یک ناهنجاری را تشخیص دهد، پزشک ممکن است آزمایش‌های بیشتری را برای تعیین این‌که آیا سرطان دارید یا نه، به شما توصیه کند، مانند:

• سونوگرافی : در طول سونوگرافی ترانس رکتال، یک پروب کوچک، به اندازه و شکل سیگار برگ، وارد رکتوم شما می‌شود. این کاوشگر از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از غده پروستات شما استفاده می‌کند.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) : در برخی شرایط، پزشک ممکن است اسکن MRI از پروستات را برای ایجاد تصویری دقیق‌تر توصیه کند. تصاویر MRI ممکن است به پزشک شما کمک کند تا روشی را برای برداشتن نمونه‌های بافت پروستات برنامه‌ریزی کند.
  جمع‌آوری نمونه بافت پروستات برای تعیین این‌که آیا سلول‌های سرطانی در پروستات وجود دارد یا خیر، پزشک ممکن است روشی را برای جمع‌آوری نمونه‌ای از سلول‌ها از پروستات (بیوپسی پروستات) توصیه کند. بیوپسی پروستات اغلب با استفاده از یک سوزن نازک که برای جمع‌آوری بافت به پروستات وارد می‌شود، انجام می‌گردد. نمونه بافت در آزمایشگاه برای تعیین این‌که آیا سلول‌های سرطانی وجود دارد یا خیر، تجزیه و تحلیل می‌شود.

تعیین اینکه آیا سرطان، تهاجمی است یا خیر

هنگامی که بیوپسی، وجود سرطان را تایید کرد، مرحله بعدی تعیین سطح تهاجمی (درجه) سلول‌های سرطانی است. یک پزشک در آزمایشگاه نمونه‌ای از سلول‌های سرطانی شما را بررسی می‌کند تا مشخص کند که سلول‌های سرطانی چقدر با سلول‌های سالم تفاوت دارند. درجه بالاتر نشان‌دهنده سرطان تهاجمی‌تر است که احتمال گسترش سریع آن بیشتر است.

تکنیک‌های مورد استفاده برای تعیین تهاجمی سرطان عبارتند از:

• نمره گلیسون : رایج‌ترین مقیاسی که برای ارزیابی درجه سلول‌های سرطانی پروستات استفاده می‌شود، نمره گلیسون نام دارد. امتیازدهی گلیسون دو عدد را ترکیب می‌کند و می‌تواند از 2 (سرطان غیر تهاجمی) تا 10 (سرطان بسیار تهاجمی) متغیر باشد، اگرچه قسمت پایین این محدوده اغلب استفاده نمی‌شود.

اکثر نمرات گلیسون مورد استفاده برای ارزیابی نمونه‌های بیوپسی پروستات از 6 تا 10 متغیر است. نمره 6 نشان‌دهنده سرطانی با درجه پایین است. نمره 7 نشان‌دهنده این سرطان با درجه متوسط است. نمرات 8 تا 10 نشان‌دهنده سرطان‌های با درجه بالا است.

• آزمایش ژنومیک : آزمایش ژنومیک، سلول‌های سرطان شما را تجزیه و تحلیل می‌کند تا مشخص کند کدام جهش ژنی وجود دارد. این نوع آزمایش می‌تواند اطلاعات بیشتری در مورد پیش آگهی به شما بدهد. اما مشخص نیست چه کسی از این اطلاعات بیشتر سود می‌برد، بنابراین آزمایش‌ها به طور گسترده مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. آزمایشات ژنومی برای هر فرد مبتلا به این سرطان ضروری نیست، اما ممکن است اطلاعات بیشتری را برای تصمیم‌گیری در مورد درمان در شرایط خاص ارائه دهد.

تعیین اینکه آیا سرطان، گسترش یافته است یا خیر

هنگامی که تشخیص سرطان پروستات انجام شد، پزشک شما برای تعیین میزان (مرحله) سرطان کار می‌کند. اگر پزشک مشکوک باشد که سرطان شما ممکن است فراتر از پروستات شما گسترش یافته باشد، ممکن است یک یا چند آزمایش تصویربرداری زیر توصیه شود:

1. اسکن استخوان
2. سونوگرافی
3. توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن
4. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
5. اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (PET)

هر فردی نباید هر آزمایشی داشته باشد. پزشکتان به شما کمک می‌کند تا تعیین کند کدام آزمایش برای وضعیت فردی شما بهترین است.

پزشک شما از اطلاعات این آزمایشات برای تعیین مرحله سرطان شما استفاده می‌کند. مراحل این سرطان، با اعداد رومی از I تا IV نشان داده می‌شود. پایین‌ترین مراحل نشان می‌دهد که سرطان محدود به پروستات است. در مرحله چهارم، سرطان فراتر از پروستات رشد کرده و ممکن است به سایر نواحی بدن گسترش یافته باشد.

درمان سرطان پروستات

گزینه‌های درمان سرطان پروستات شما به عوامل مختلفی بستگی دارد، مانند سرعت رشد سرطان، گسترش آن و سلامت کلی شما، همچنین مزایای بالقوه یا عوارض جانبی درمان.

• درمان فوری ممکن است لازم نباشد : این سرطان با درجه پایین ممکن است نیازی به درمان فوری نداشته باشد. برای برخی، ممکن است هرگز به درمان نیاز نباشد. در عوض، پزشکان گاهی اوقات نظارت فعال را توصیه می‌کنند. در نظارت فعال، آزمایشات خون پیگیری منظم، معاینه رکتوم و بیوپسی پروستات ممکن است برای نظارت بر پیشرفت سرطان شما انجام شود. اگر آزمایش‌ها نشان می‌دهند که سرطان شما در حال پیشرفت است، ممکن است درمان سرطان پروستات مانند جراحی یا پرتودرمانی را انتخاب کنید. نظارت فعال ممکن است گزینه‌ای برای سرطانی باشد که علائمی ایجاد نمی‌کند، انتظار می‌رود بسیار آهسته رشد کند و محدود به ناحیه کوچکی از پروستات باشد. نظارت فعال همچنین ممکن است برای فردی در نظر گرفته شود که بیماری جدی دیگری دارد یا در سنین بالا است که درمان سرطان را دشوارتر می‌کند.

• جراحی برای برداشتن پروستات : جراحی برای درمان سرطان پروستات شامل برداشتن غده پروستات (پروستاتکتومی رادیکال)، برخی از بافت‌های اطراف و چند غدد لنفاوی است. جراحی یک گزینه برای درمان سرطانی است که محدود به پروستات است. گاهی اوقات برای درمان سرطان پروستات پیشرفته در ترکیب با سایر درمان‌ها استفاده می‌شود.

برای دسترسی به پروستات، جراحان ممکن است از تکنیکی استفاده کنند که شامل موارد زیر است:

• ایجاد چندین برش کوچک در شکم : در طول پروستاتکتومی لاپاروسکوپی به کمک ربات، ابزارهای جراحی به یک دستگاه مکانیکی (ربات) متصل می‌شوند و از طریق چندین برش کوچک در شکم شما وارد می‌شوند. جراح پشت یک کنسول می‌نشیند و از کنترل‌های دستی برای هدایت ربات برای حرکت دادن وسایل استفاده می‌کند. اکثر عمل‌های این سرطان، با استفاده از این تکنیک انجام می‌شود.
• ایجاد یک برش طولانی در شکم : در طی جراحی رتروپوبیک، جراح یک برش طولانی در قسمت پایین شکم شما ایجاد می‌کند تا غده پروستات را از بین ببرد. این رویکرد بسیار کمتر رایج است، اما ممکن است در شرایط خاص ضروری باشد.
  با پزشک خود صحبت کنید که کدام نوع جراحی برای شرایط خاص شما بهترین است.

• پرتو درمانی : پرتودرمانی از انرژی پرقدرت برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند. پرتودرمانی که یکی از روش‌های درمان سرطان پروستات می‌باشد، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تشعشعی که از خارج از بدن شما می‌آید (تابش پرتو خارجی): در طول پرتودرمانی خارجی، روی یک میز دراز می‌کشید در حالی که دستگاهی در اطراف بدن شما حرکت می‌کند و پرتوهای انرژی پرقدرت مانند اشعه ایکس یا پروتون‌ها را به سمت پروستات هدایت می‌کند. شما معمولاً پنج روز در هفته و به مدت چند هفته تحت درمان پرتوهای خارجی قرار می‌گیرید. برخی از مراکز پزشکی دوره کوتاه‌تری از پرتودرمانی را ارائه می‌کنند که از دوزهای بالاتر پرتو در روزهای کمتری استفاده می‌کند.
  پرتوهای خارجی یک گزینه برای درمان سرطانی است که محدود به پروستات است. همچنین می‌تواند پس از جراحی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی باقیمانده در صورت وجود خطر گسترش یا عود سرطان استفاده شود. برای درمان سرطان پروستات که به سایر نواحی بدن مانند استخوان‌ها گسترش می‌یابد، پرتودرمانی می‌تواند به کند کردن رشد سرطان و تسکین علائمی مانند درد کمک کند.
• اشعه قرار داده شده در داخل بدن شما (براکی تراپی): براکی تراپی شامل قرار دادن منابع رادیواکتیو در بافت پروستات شما است. بیشتر اوقات، این تابش در دانه‌های رادیواکتیو به اندازه برنج وجود دارد که در بافت پروستات شما وارد می‌شود. دانه‌ها دوز کم تابش را در مدت زمان طولانی ارسال می‌کنند. براکی تراپی یک گزینه برای درمان سرطانی است که فراتر از پروستات گسترش نیافته است.
  در برخی شرایط، پزشکان ممکن است هر دو نوع پرتودرمانی را توصیه کنند.

• یخ زدن یا گرم کردن بافت پروستات : درمان‌های فرسایشی، بافت پروستات را با سرما یا گرما از بین می‌برند. گزینه‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• یخ زدن بافت پروستات : کرایوآبلیشن یا کرایوتراپی برای درمان سرطان پروستات شامل استفاده از گاز بسیار سرد برای انجماد بافت پروستات است. به بافت اجازه داده می‌شود تا ذوب شود و این روش تکرار می‌شود. چرخه‌های انجماد و ذوب سلول‌های سرطانی و برخی بافت‌های سالم اطراف را از بین می‌برد.
• گرم کردن بافت پروستات : درمان اولتراسوند متمرکز با شدت بالا (HIFU) از انرژی متمرکز اولتراسوند برای گرم کردن بافت پروستات و مرگ آن استفاده می‌کند.

این درمان‌ها ممکن است برای درمان سرطان پروستات بسیار کوچک، در زمانی که جراحی امکان‌پذیر نباشد، در نظر گرفته شوند. اگر درمان‌های دیگر مانند پرتودرمانی کمکی نکرده باشد، ممکن است برای درمان سرطان‌ پروستات پیشرفته نیز استفاده شود.

محققان در حال بررسی هستند که آیا کرایوتراپی یا هایفو برای درمان بخشی از پروستات ممکن است گزینه‌ای برای سرطانی باشد که محدود به پروستات است. این استراتژی که به عنوان «درمان کانونی» شناخته می‌شود، ناحیه‌ای از پروستات را که حاوی تهاجمی‌ترین سلول‌های سرطانی است شناسایی می‌کند و فقط آن ناحیه را درمان می‌کند. مطالعات نشان داده‌اند که درمان کانونی خطر عوارض جانبی را کاهش می‌دهد. اما مشخص نیست که آیا این روش همان مزایای بقای درمان را برای کل پروستات دارد یا خیر.

• هورمون درمانی : هورمون درمانی (برای درمان سرطان پروستات)، درمانی برای متوقف کردن بدن شما از تولید هورمون مردانه تستوسترون است. سلول‌های سرطانی پروستات برای کمک به رشد به تستوسترون متکی هستند. قطع عرضه تستوسترون ممکن است باعث مرگ سلول‌های سرطانی یا رشد کندتر شود.

گزینه‌های هورمون درمانی عبارتند از:

• داروهایی که بدن شما را از تولید تستوسترون باز می‌دارد : برخی از داروها که به عنوان هورمون آزادکننده هورمون لوتئین کننده (LHRH) یا آگونیست‌ها و آنتاگونیست‌های هورمون آزادکننده گنادوتروپین (GnRH) شناخته می‌شوند، از دریافت پیام‌های ساخت تستوسترون توسط سلول‌های بدن جلوگیری می‌کنند. در نتیجه، بیضه‌های شما تولید تستوسترون را متوقف می‌کنند.
• داروهایی که مانع از رسیدن تستوسترون به سلول‌های سرطانی می‌شوند : این داروها که به عنوان آنتی آندروژن شناخته می‌شوند، معمولاً همراه با آگونیست‌های LHRH تجویز می‌شوند. به این دلیل که آگونیست‌های LHRH می‌توانند قبل از کاهش سطح تستوسترون باعث افزایش موقت تستوسترون شوند.
• جراحی برای برداشتن بیضه (ارکیکتومی) : برداشتن بیضه‌ها سطح تستوسترون را در بدن به سرعت و به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد. اما برخلاف گزینه‌های دارویی، جراحی برای برداشتن بیضه‌ها دائمی و غیرقابل برگشت است.
  هورمون درمانی اغلب برای درمان سرطان پروستات پیشرفته برای کوچک کردن سرطان و کند کردن رشد آن استفاده می‌شود. هورمون درمانی گاهی قبل از پرتودرمانی برای درمان سرطانی که فراتر از غده پروستات گسترش نیافته، استفاده می‌شود. این روش، به کوچک کردن سرطان کمک می‌کند و اثربخشی پرتودرمانی را افزایش می‌دهد.

• شیمی درمانی : شیمی درمانی، از داروها برای کشتن سلول‌های در حال رشد سریع از جمله سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند. شیمی درمانی می‌تواند از طریق ورید بازو، به شکل قرص یا هر دو انجام شود. شیمی درمانی ممکن است یک گزینه درمانی برای درمان سرطان پروستات باشد که به سایر نواحی بدن گسترش یافته است. شیمی درمانی همچنین ممکن است گزینه‌ای برای سرطان‌هایی باشد که به هورمون درمانی پاسخ نمی‌دهند.

• ایمونوتراپی : ایمونوتراپی از سیستم ایمنی بدن شما برای مبارزه با سرطان استفاده می‌کند. سیستم ایمنی بدن شما که با بیماری مبارزه می‌کند، ممکن است به سرطان شما حمله نکند؛ زیرا سلول‌های سرطانی پروتئین‌هایی تولید می‌کنند که به آن‌ها کمک می‌کند از سلول‌های سیستم ایمنی پنهان شوند. ایمونوتراپی با تداخل در این فرآیند عمل می‌کند. ایمونوتراپی سرطان پروستات می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• سلول‌های خود را برای مبارزه با سرطان مهندسی کنید: درمان Sipuleucel-T برخی از سلول‌های ایمنی بدن شما را می‌گیرد، آن‌ها را به طور ژنتیکی در آزمایشگاه مهندسی می‌کند تا با سرطان پروستات مبارزه کند و سپس سلول‌ها را از طریق ورید به بدن شما تزریق می‌کند. این یک گزینه برای درمان سرطان پروستات پیشرفته است که دیگر به هورمون درمانی پاسخ نمی‌دهد.

• کمک به سلول‌های سیستم ایمنی بدن برای شناسایی سلول‌های سرطانی: داروهای ایمونوتراپی که به سلول‌های سیستم ایمنی کمک می‌کنند که سلول‌های سرطانی را شناسایی کرده و به آن‌ها حمله کنند، گزینه‌ای برای درمان سرطان‌های پیشرفته پروستات هستند که دیگر به هورمون درمانی پاسخ نمی‌دهند.

• درمان دارویی هدفمند : درمان‌های دارویی هدفمند بر روی ناهنجاری‌های خاص موجود در سلول‌های سرطانی تمرکز دارند. با مسدود کردن این ناهنجاری‌ها، درمان‌های دارویی هدفمند می‌توانند باعث مرگ سلول‌های سرطانی شوند. اگر هورمون درمانی مؤثر نباشد، ممکن است داروهای درمان هدفمند برای درمان سرطان پیشرفته یا عودکننده پروستات توصیه شود.

برخی از درمان‌های هدفمند فقط در افرادی که سلول‌های سرطانی آن‌ها دارای جهش‌های ژنتیکی خاصی هستند، کار می‌کنند. سلول‌های سرطانی شما ممکن است در آزمایشگاه آزمایش شوند تا ببینند آیا این داروها ممکن است به شما کمک کنند یا خیر.

درمان جایگزین

هیچ درمان مکمل یا جایگزینی سرطان پروستات را درمان نمی‌کند. با این حال، درمان‌های مکمل و جایگزین این سرطان ممکن است به شما در مقابله با عوارض جانبی سرطان و درمان آن کمک کند. تقریباً همه افرادی که سرطان آن‌ها تشخیص داده می‌شود، در مقطعی دچار ناراحتی می‌شوند. اگر مضطرب هستید، ممکن است غمگین، عصبانی یا مضطرب شوید. ممکن است در خواب با مشکل مواجه شوید یا متوجه شوید که مدام به سرطان خود فکر می‌کنید.

چندین تکنیک طب مکمل ممکن است به شما کمک کند تا با ناراحتی خود کنار بیایید، از جمله:

• هنر درمانی
• رقص یا حرکت درمانی
• ورزش
• مراقبه
• موزیک درمانی
• تکنیک‌های آرامش بخش
• معنویت

احساسات و نگرانی‌های خود را با پزشک خود در میان بگذارید. در برخی موارد، درمان پریشانی ممکن است نیاز به دارو داشته باشد.

نتیجه‌گیری

سرطان پروستات شایع‌ترین سرطان در مردان است. درمان سرطان پروستات یک تصمیم شخصی است که باید با پزشک خود در مورد بهترین گزینه برای درمان آن صحبت کنید. عوامل مختلفی باید در نظر گرفته شوند؛ مانند سرعت رشد سرطان، گسترش آن، سلامت کلی شما و ترجیحات شما. درمان سرطان پروستات می‌تواند عوارض جانبی داشته باشد. مهم است که در مورد عوارض جانبی احتمالی هر درمان با پزشک خود صحبت کنید. سرطانی که در مراحل اولیه تشخیص داده می‌شود (زمانی که هنوز محدود به غده پروستات است) بهترین شانس را برای درمان موفقیت‌آمیز دارد. تحقیقات در مورد درمان این سرطان در حال انجام است. درمان‌های جدیدی در حال توسعه هستند که ممکن است موثرتر و کم‌عارضه‌تر از درمان‌های فعلی باشند.

پرسش و پاسخ

1. آیا درمان سرطان پروستات همیشه ضروری است؟

خیر، درمان سرطان پروستات همیشه ضروری نیست. اگر سرطان شما آهسته رشد می‌کند و علائمی ایجاد نمی‌کند، ممکن است پزشک شما تصمیم بگیرد که درمان را به تعویق بیندازد یا اصلاً درمان نکند.

2. بهترین زمان برای شروع درمان سرطان پروستات چه زمانی است؟

این یک سؤال پیچیده است که باید با پزشک خود در مورد آن صحبت کنید. عوامل مختلفی باید در نظر گرفته شوند، مانند سرعت رشد سرطان، گسترش آن، سلامت کلی شما و ترجیحات شما.

3. عوارض جانبی درمان سرطان پروستات چیست؟

عوارض جانبی درمان سرطان پروستات می‌تواند بسته به نوع درمان متفاوت باشد. عوارض جانبی شایع درمان سرطان پروستات عبارتند از:

عوارض جانبی جراحی : عوارض جانبی جراحی پروستاتکتومی می‌تواند شامل بی اختیاری ادرار؛ اختلال در نعوظ؛ درد در ناحیه لگن و عفونت باشد.

عوارض جانبی پرتودرمانی : عوارض جانبی پرتودرمانی برای درمان سرطان پروستات می‌تواند شامل خستگی؛ اسهال؛ یبوست؛ درد در ناحیه لگن و مشکلات جنسی باشد.

عوارض جانبی هورمون درمانی : عوارض جانبی هورمون درمانی برای درمان سرطان پروستات می‌تواند شامل گرگرفتگی؛ کاهش میل جنسی؛ افزایش وزن؛ کاهش تراکم استخوان و خستگی باشد.

عوارض جانبی شیمی درمانی : عوارض جانبی شیمی درمانی برای درمان سرطان پروستات می‌تواند شامل خستگی؛ ریزش مو؛ تهوع و استفراغ؛ کاهش اشتها و عفونت باشد.

4. آیا درمان‌های جدیدی برای سرطان پروستات در حال توسعه است؟

بله، روش‌های جدیدی برای درمان سرطان پروستات در حال توسعه است. این درمان‌ها ممکن است موثرتر و کم‌عارضه‌تر از درمان‌های فعلی باشند.

منبع:

New Researches about Prostate Cancer