ارسال و فروش ویژه دسکتاپ ارسال و فروش ویژه موبایل

دولوکستین: [روش صحیح مصرف + هشدارها + عوارض + تداخل دارویی]

دولوکستین / Duloxetine

دولوکستین از دسته داروهای ضد افسردگی بوده و علاوه بر کمک به درمان افسردگی و اضطراب و اختلالات خلقی، همچنین برای درمان دردهای عصبی و درد اندام ها ناشی از آسیب عصبی مانند درد نوروپاتی محیطی دیابتی کاربرد دارد. دولوکستین همچنین برای درمان فیبرومیالژیا (درد و سفتی عضلانی) و درد مزمن (طولانی مدت) که مربوط به عضلات و استخوان‌ها است مورد استفاده قرار می‌گیرد.

دولوکستین متعلق به گروهی از داروهای شناخته شده به عنوان مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs) است. به نظر می‌رسد این داروها با افزایش فعالیت مواد شیمیایی به نام سروتونین و نوراپی نفرین در مغز اثر می‌گذارند. این دارو تنها با نسخه پزشک قابل دسترسی است.

این محصول در شکل دارویی زیر موجود است:

  • کپسول، انتریک کوت
  • با نام تجاری های لوکسور، لوکستا، سیمبالتا، سیمبالتین، دولوکسی کپ، دپرسول، سیموکستین، رزتین و…

 

آنچه در این مقاله می‌خوانیم :

  • اشکال دارویی دولوکستین
  • مواردی که قبل از استفاده باید در نظر گرفته شود
    • آلرژی
    • اطفال
    • سالمندان
    • شیر دادن
  • تداخلات دارویی
  • سایر تداخلات
  • مشکلات پزشکی دیگر
  • استفاده صحیح
  • دوز مناسب
  • دوز فراموش شده
  • نگهداری دارو
  • نتیجه‌گیری
  • پرسش و پاسخ

اشکال دارویی دولوکستین

کپسول دولوکستین 20 (DULOXETINE 20 MG CAP)

کپسول دولوکستین 30 (DULOXETINE 30 MG CAP)

کپسول دولوکستین 60 (DULOXETINE 60 MG CAP)

مواردی که قبل از استفاده باید در نظر گرفته شود

 در تصمیم گیری برای استفاده از یک دارو، خطرات مصرف دارو باید در مقابل فواید آن سنجیده شود. این تصمیمی است که شما و پزشکتان باید آن را اتخاذ کنید. برای این دارو، مواردی که در ادامه بیان می‌شوند، باید در نظر گرفته شوند.

آلرژی

اگر تاکنون به این دارو یا داروی دیگری واکنش غیرعادی یا آلرژیک نشان داده‌اید، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین، اگر نسبت به انواع دیگر مانند غذاها، رنگ‌ها، مواد نگهدارنده یا حیوانات آلرژی دارید، متخصص مراقبت‌های بهداشتی خود را مطلع کنید. برای داروهای بدون نسخه، برچسب و ترکیبات بسته را به دقت مطالعه نمایید.

اطفال

مطالعات مناسبی که تا به امروز انجام شده است، مشکلات خاصی برای کودکان نشان نداده است که سودمندی دولوکستین را برای درمان اضطراب در کودکان 7 سال و بالاتر محدود کند. با این حال، ایمنی و اثربخشی در کودکان کمتر از 7 سال ثابت نشده است. مطالعاتی در مورد ارتباط سن با اثرات دولوکستین برای سایر نشانه‌ها در جمعیت کودکان انجام نشده است. ایمنی و اثربخشی برای سایر نشانه‌ها ثابت نشده است.

سالمندان

مطالعاتی که تا به امروز انجام شده است، مشکل خاص مربوط به سالمندان را نشان نداده است که سودمندی دولوکستین را در سالمندان محدود کند. با این حال، بیماران مسن ممکن است نسبت به بزرگسالان جوان‌تر نسبت به اثرات این دارو حساس‌تر باشند و احتمال ابتلا به هیپوناترمی (کم شدن سدیم در خون) و افزایش خطر افت سدیم خون وجود دارد، که ممکن است در بیمارانی که دولوکستین دریافت می‌کنند نیاز به احتیاط داشته باشند.

شیر دادن

هیچ مطالعه کافی در زنان برای تعیین میزان خطر برای شیرخوار هنگام استفاده از این دارو در دوران شیردهی وجود ندارد. پیش از استفاده از این دارو در دوران شیردهی، مزایا و خطرات ممکن را به دقت ارزیابی کنید.

 

 

تداخلات دارویی

در حالی که برخی داروها به هیچ عنوان نباید به صورت همزمان مصرف شوند، در موارد دیگر ممکن است دو داروی مختلف با هم استفاده شوند، حتی اگر احتمال تداخل وجود داشته باشد. در این موارد، پزشک شما ممکن است بخواهد دوز را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری لازم باشد. هنگامی که از این دارو استفاده می‌کنید، بسیار مهم است که متخصص مراقبت‌های بهداشتی شما بداند که آیا شما از داروهای ذکر شده در زیر استفاده می‌کنید یا خیر. تعاملات زیر بر اساس اهمیت بالقوه آنها انتخاب شده‌اند و لزوماً همه را شامل نمی‌شوند.

استفاده از داروی دولوکستین  با هر یک از داروهای زیر توصیه نمی‌شود. پزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد که این دارو را برای شما تجویز نکند یا تغییراتی در داروهای دیگری که مصرف می‌کنید، اعمال کند.

  • لینزولاید
  • متوکلوپرامید
  • پروکاربازین
  • سلژیلین
  • تیوریدازین

استفاده از این دارو همراه با داروهای زیر معمولاً توصیه نمی‌شود، اما در برخی موارد ممکن است ضرورت پیدا کند. در صورتی که هر دو دارو تجویز شوند، پزشک ممکن است دوز یا تعداد دفعات مصرف یکی یا هر دو دارو را تنظیم کند.

  •  آمی تریپتیلین، آمفتامین، آپیکسابان، آسپرین، اتوموکستین، بوپرنورفین، بوپروپیون، بوسپیرون، کاربامازپین، کارودیلول، سلکوکسیب، کلرفنیرامین، کلرپرومازین، سیلوستازول، سایمتیدین، سیپروفلوکساسین، سیتالوپرام، کلومیپرامین، کلوپیدوگرل، کلوزاپین، کوکائین، کدئین، دزیپرامین، دکستروآمفتامین، دکسترومتورفان، دیکلوفناک، دیفنوکسیلات، دی پیریدامول، دونپزیل، داکسپین، دوکسوروبیسین، اس سیتالوپرام، فنتانیل، فلوکستین، فلوفنازین، فلووکسامین، گرانیسترون، هالوپریدول، ایمی پرامین، ایندومتاسین، کتورولاک، لیس دگزامفتامین، لیتیوم، مفنامیک اسید، ملوکسیکام، متاکسالون، متادون، مت آمفتامین،  متوترکسات، متوپرولول، میرتازاپین، مورفین، ناپروکسن، نورتریپتیلین، اندانسترون، تریاک، اکسی کدون، پاروکستین، پرفنازین، پیموزاید، پیپرازین، پیروکسیکام، پراسوگرل، پرومازین، پرومتازین، پروپافنون، کینیدین، ریسپریدون، ریواروکسابان، ریزاتریپتان، اسید سالیسیلیک، سرترالین، سولینداک، سوماتریپتان، تاموکسیفن، تیکاگرلور، تولمتین، تولترودین، ترامادول، ترازودون، تری فلوپرازین، تریمیپرامین، تریپتوفان، ونلافاکسین، وارفارین، یوهیمبین، زیپراسیدون، زولمیتریپتان

 

سایر تداخلات

برخی از داروها را نباید در زمان خوردن غذا یا خوردن انواع خاصی از غذا استفاده کرد، زیرا ممکن است تداخل ایجاد شود. مصرف الکل یا تنباکو همراه با برخی داروها ممکن است منجر به بروز تداخلات شود. تداخلات زیر بر اساس اهمیت بالقوه آنها انتخاب شده‌اند و لزوماً همه را شامل نمی‌شوند.

استفاده از این دارو با هر یک از موارد زیر معمولاً توصیه نمی‌شود، اما ممکن است در برخی موارد اجتناب ناپذیر باشد. اگر این دارو به طور همزمان با داروهای دیگر مصرف شود، پزشک ممکن است دوز یا تعداد دفعات مصرف آن را تغییر دهد یا دستورالعمل‌های خاصی در مورد مصرف غذا، الکل یا تنباکو به شما ارائه کند.

  • اتانول
  • تنباکو

مشکلات پزشکی دیگر

وجود سایر مشکلات پزشکی ممکن است بر استفاده از این دارو تأثیرگذار باشد. در صورت داشتن هر گونه مشکل پزشکی دیگر، به خصوص موارد زیر، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید:

  • سوء مصرف الکل
  • بیماری کلیوی
  • بیماری کبد (از جمله سیروز) - این دارو نباید در بیماران مبتلا به این شرایط استفاده شود.
  • اختلال دوقطبی (اختلال خلقی که شامل دوره‌های شیدایی و افسردگی است)
  • مشکلات خونریزی
  • دیابت
  • مشکلات گوارشی
  • گلوکوم (زاویه بسته)
  • بیماری قلبی - عروقی
  • فشار خون بالا (فشار خون بالا)
  • هیپوناترمی (کم سدیم در خون)
  • شیدایی
  • تشنج، سابقه
  • مشکلات دفع ادرار (مانند احتباس ادرار یا مشکل در دفع ادرار) - با احتیاط استفاده کنید. ممکن است این دارو شرایط را بدتر کند.
  • بیماری کلیوی - با احتیاط مصرف شود. این اثرات ممکن است به دلیل کندتر شدن حذف دارو از بدن تشدید شوند.

استفاده صحیح

داروی دولوکستین را فقط طبق دستور پزشک مصرف کنید که تا حد امکان به نفع شما باشد. بیشتر از مقدار توصیه شده، دفعات بیشتر و مدت زمان بیشتری نسبت به دستور پزشک مصرف نکنید. این دارو همراه با راهنمای دارویی ارائه می شود. دستورالعمل‌ها را با دقت بخوانید و آنها را دنبال کنید. در صورت داشتن سوال، از پزشک خود بپرسید.

کپسول دولوکستین را به طور کامل با یا بدون غذا ببلعید. کپسول را نجوید، له نکنید یا نشکنید. کپسول را باز نکنید و محتویات آن را روی غذا یا مایعات نپاشید. اگر نمی‌توانید کپسول را به طور کامل قورت دهید، می‌توانید کارهای زیر را انجام دهید:

  • می‌توانید کپسول را باز کرده و محتویات آن را روی یک قاشق غذاخوری (15 میلی لیتر) بریزید و بلافاصله آن را قورت دهید و هیچ مقداری از آن را نگه ندارید که بعداً استفاده کنید.
  • می‌توانید کپسول را باز کرده و محتویات آن را در سرنگ کاتتر بریزید و 50 میلی لیتر آب یا سرکه سیب اضافه کنید. از مایعات دیگر استفاده نکنید. به آرامی آن را به مدت 10 ثانیه تکان دهید و سپس استفاده کنید. در صورت نیاز با آب اضافی (حدود 15 میلی لیتر) بشویید.

برای داشتن احساس بهتر باید چندین هفته از این دارو استفاده کنید. حتی اگر احساس می‌کنید که بهتر نمی‌شوید، به استفاده از دارو ادامه دهید و اگر سؤالی دارید با پزشک خود صحبت کنید.

دوز مناسب

دوز این دارو برای هر بیمار متفاوت است. دستورات پزشک یا راهنمایی‌های موجود روی برچسب را به دقت رعایت کنید. اطلاعات زیر تنها شامل دوزهای متوسط این دارو است. اگر دوز مورد نیاز شما متفاوت است، آن را تغییر ندهید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید که این کار را انجام دهید.

مقدار داروی مصرفی شما به میزان قدرت دارو وابسته است. همچنین، تعداد دوزهایی که هر روز مصرف می‌کنید، زمان مجاز بین دوزها، و مدت زمانی که دارو را مصرف می‌کنید به مشکل پزشکی که دارو را برای آن استفاده می‌کنید، بستگی دارد.

  • چندین مثال از دوزهای مصرفی داروی دولوکستین:
برای درمان اضطراب:
  • بزرگسالان: روزانه یک عدد کپسول 30 میلی گرم به مدت یک هفته و سپس روزانه یک عدد کپسول 60 میلی گرم
  • بزرگسالان مسن: روزانه یک عدد کپسول 30 میلی گرم به مدت دو هفته و سپس روزانه یک عدد کپسول 60 میلی گرم
  • کودکان 7 ساله و بالاتر: روزانه یک عدد کپسول 30 میلی گرم به مدت دو هفته و سپس روزانه یک عدد کپسول 60 میلی گرم

 پزشک ممکن است در صورت نیاز، دوز دارو را افزایش دهد. با این حال، دوز مصرفی معمولاً بیش از 120 میلی گرم در روز نیست.

برای درمان درد مزمن عضلانی:
  • بزرگسالان: روزانه یک عدد کپسول 30 میلی گرم به مدت یک هفته و سپس روزانه یک عدد کپسول 60 میلی گرم

 پزشک ممکن است در صورت نیاز، دوز دارو را افزایش دهد. با این حال، دوز مصرفی معمولاً بیش از 120 میلی گرم در روز نیست.

برای درمان افسردگی:
  • بزرگسالان: معمولا هر 12 ساعت یک عدد کپسول 20 میلی گرم به مدت یک هفته و سپس هر 12 ساعت یک عدد کپسول 30 میلی گرم و یا میتوان روزانه یک عدد کپسول 60 میلی گرم استفاده کرد.

 پزشک ممکن است در صورت نیاز، دوز دارو را افزایش دهد. با این حال، دوز مصرفی معمولاً بیش از 120 میلی گرم در روز نیست.

برای درمان نوروپاتی محیطی دیابتی:
  • روزانه یک عدد کپسول 60 میلی گرم

پزشک ممکن است در صورت نیاز، دوز دارو را افزایش دهد. با این حال، دوز مصرفی معمولاً بیش از 60 میلی گرم در روز نیست.

برای درمان فیبرومیالژیا:

(سندرم درد اسکلتی عضلانی)

  • بزرگسالان: روزانه یک عدد کپسول 30 میلی گرم به مدت یک هفته و سپس روزانه یک عدد کپسول 60 میلی گرم
  • کودکان 13 سال و بزرگتر: روزانه یک عدد کپسول 30 میلی گرم.

پزشک ممکن است در صورت نیاز دوز را افزایش دهد. با این حال، دوز معمولاً بیش از 60 میلی گرم در روز نیست.

برای استئوآرتریت زانو و کمردرد مزمن:
  • بزرگسالان: روزانه یک عدد کپسول 30 میلی گرم به مدت یک هفته و سپس روزانه یک عدد کپسول 60 میلی گرم

 پزشک ممکن است در صورت نیاز، دوز دارو را افزایش دهد. با این حال، دوز مصرفی معمولاً بیش از 120 میلی گرم در روز نیست.

برای بی اختیاری ادرار استرسی در زنان:
  • بزرگسالان: معمولا هر 12 ساعت یک عدد کپسول 20 میلی گرم به مدت دو هفته و سپس هر 12 ساعت یک عدد کپسول 30 میلی گرم و یا میتوان روزانه یک عدد کپسول 60 میلی گرم استفاده کرد.

 پزشک ممکن است در صورت نیاز، دوز دارو را افزایش دهد. با این حال، دوز مصرفی معمولاً بیش از 120 میلی گرم در روز نیست.

چندین توصیه:

در مطالعات کوتاه مدت نشان داده شده که اغلب داروهای ضد افسردگی خطر افکار و رفتار خودکشی را در بیماران کودک و بزرگسالان جوان  افزایش می دهند. بنابراین  این بیماران را تا دو ماه ابتدایی مصرف این دارو، از نزدیک تحت نظر بگیرید.
معمولا در هنگام شروع مصرف این دارو، برای کاهش عوارض جانبی ناگهانی مانند حالت تهوع و استفراغ و گیجی  و سرگیجه و خشکی دهان و… تا هفته اول روزانه یک عدد کپسول 30 میلی گرم استفاده میشود و هر هفته به میزان 30 میلی گرم افزایش می یابد تا به دوز مطلوب تجویز شده توسط پزشک برسیم. با این حال، دوز مصرفی معمولاً بیش از 120 میلی گرم در روز نیست.

معمولا در هنگام قطع مصرف این دارو، برای جلوگیری از عوارض قطع ناگهانی دارو مانند بی قراری، اختلال در خلق و خو و… باید به صورت تدریجی هر هفته دوز کاهش یابد و حتی در مصرف طولانی، کاهش میتواند بین 4 تا 6 ماه ادامه پیدا کند.

دولوکستین را با مهارکننده مونوآمین اکسیداز (MAOI) مصرف نکنید (به عنوان مثال: لینزولید، سلژیلین). مصرف سرترالین را طی 14 روز پس از قطع مصرف مهارکننده MAO شروع نکنید. قبل از شروع مصرف این مهارکننده، 14 روز پس از قطع سرترالین صبر کنید. اگر آنها را با هم مصرف کنید یا فاصله زمانی لازم را رعایت نکنید، ممکن است دچار گیجی، بیقراری، علائم معده یا روده، افزایش ناگهانی دمای بدن، فشار خون بسیار بالا یا تشنج شدید، شوید.
در حین مصرف این دارو از پیموزاید (Orap) استفاده نکنید. استفاده از این داروها با هم می‌تواند باعث مشکلات قلبی بسیار جدی شود.
دولوکستین در صورت مصرف همزمان با برخی داروها ممکن است باعث ایجاد یک بیماری جدی به نام سندرم سروتونین شود. دولوکستین را با بوسپیرون (Buspar)، فنتانیل (Abstral، Duragesic)، لیتیوم (Eskalith، Lithobid)، تریپتوفان، آمفتامین‌ها، یا برخی داروهای ضد درد یا میگرن (مثلاً  متادون، ریزاتریپتان، سوماتریپتان، ترامادول، و غیره) مصرف نکنید. قبل از مصرف سایر داروها ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.
این دارو ممکن است خطر ابتلا به مشکلات خونریزی را افزایش دهد. مطمئن شوید که پزشکتان اطلاع دارد که آیا از داروهای دیگر رقیق کننده خون، از جمله آسپرین، NSAIDs (مانند دیکلوفناک، ایبوپروفن، ناپروکسن، و غیره)، یا وارفارین، نیز استفاده می‌کنید.
این دارو ممکن است باعث خواب‌آلودگی، اختلال در تفکر یا مشکلات حرکتی در برخی افراد شود. قبل از رانندگی، استفاده از ماشین‌آلات، یا انجام هر کار دیگری که در صورت عدم هوشیاری یا هماهنگ نبودن می‌تواند خطرناک باشد، مطمئن شوید که چگونه به این دارو واکنش نشان می‌دهید.
در برخی افراد مصرف سرترالین میتواند، خطر شکستگی استخوان و مشکلات بینایی(گلوکوم) و خطر افت فشار خون و سنکوپ و خطر سختی ادرار(افزایش مقاومت ادراری)  و فشار خون را افزایش دهد.
مصرف الکل در بیمارانی که از این دارو استفاده می‌کنند، توصیه نمی‌شود. چون موجب هپاتیت و یرقان و نارسایی کبدی میشود. همچنین در بیماری سیروز کبدی، مصرف این دارو منع دارد.
افزایش متوسطی در سطح گلوکز سرم(هیپرگلیسمی) و هموگلوبین A1c (HbA1c) در برخی از بیماران دیابتی دریافت کننده دولوکستین برای درد نوروپاتیک محیطی دیابتی (DPNP) مشاهده شده است.
در صورت کاهش میل جنسی، یا از دست دادن توانایی جنسی، میل، انگیزه یا عملکرد، فوراً با پزشک خود مشورت کنید. اینها می‌توانند علائم اختلال عملکرد جنسی باشند
این دارو ممکن است باعث هیپوناترمی (سدیم کم در خون) شود. این بیماری در افراد مسن، کسانی که از داروهای ادرارآور برای فشار خون بالا استفاده می‌کنند، یا کسانی که به دلیل اسهال یا استفراغ شدید، مقدار مایع بدنشان کاهش یافته است، بیشتر دیده می‌شود. اگر گیجی، سردرد، مشکلات حافظه، مشکل در تمرکز، ضعف یا احساس عدم تعادل در هنگام ایستادن دارید، فوراً با پزشک خود مشورت کنید.
استفاده از داروی دولوکستین در افراد دوقطبی منع مصرف دارد.
مصرف سرترالین در دوران بارداری و شیردهی  با احتیاط و تحت نظر پزشک انجام میشود. اما در مواردی که مزایای دارو برای مادر بیشتر از خطرات احتمالی برای جنین است، پزشک ممکن است تصمیم به ادامه مصرف دارو بگیرد. در دوران شیردهی نیز دولوکستین به میزان کمی وارد شیر مادر می‌شود .برای زنانی که داروهای ضد افسردگی را در دوران بارداری قطع می‌کنند و ممکن است در معرض خطر بالای افسردگی پس از زایمان باشند، می‌توان داروها را پس از زایمان دوباره شروع کرد. و به طور کلی توصیه می شودکه هنگام تجویز دولوکستین به زنان شیرده احتیاط شود. هنگامی که برای اولین بار داروی ضد افسردگی را در یک زن شیرده شروع می کنید، داروهایی غیر از دولوکستین ترجیح داده می شوند. زنانی که در دوران بارداری با دولوکستین به طور موفقیت آمیزی تحت درمان قرار گرفته اند، در صورتی که موارد منع مصرف دیگری وجود نداشته باشد، می توانند در دوران شیردهی به مصرف خود ادامه دهند.

دوز فراموش شده

اگر یک نوبت مصرف داروی دولوکستین را فراموش کردید، در اسرع وقت آن را مصرف کنید. با این حال، اگر زمان نوبت بعدی نزدیک است، دوز فراموش‌شده را نادیده بگیرید و به برنامه مصرف معمولی خود بازگردید. دوزها را دو برابر نکنید.

نگهداری دارو

  • دارو را در ظرف بسته و در دمای اتاق، دور از گرما، رطوبت و نور مستقیم نگهداری کنید. از یخ زدگی نگهداری شود.
  • دور از دسترس اطفال نگه دارید.
  • داروهای منقضی‌شده یا داروهایی که دیگر نیازی به آنها ندارید را نگهداری نکنید.

نتیجه‌گیری

استفاده از داروی دولوکستین برای درمان اضطراب، افسردگی، دردهای مزمن و فیبرومیالژیا نیازمند ملاحظات دقیقی است که باید توسط پزشک بررسی شوند. توجه به حساسیت‌های دارویی، سن بیماران (به ویژه کودکان و سالمندان)، وضعیت بارداری و شیردهی، و تداخلات دارویی اهمیت زیادی دارد. همچنین، بیماران باید از هرگونه شرایط پزشکی خاص مانند مشکلات کبدی، کلیوی، یا قلبی که ممکن است با مصرف دولوکستین تشدید شود، پزشک خود را مطلع کنند. مصرف دارو باید دقیقاً طبق دستورالعمل‌های پزشک و راهنمای دارویی باشد و از تغییر دوز یا روش مصرف بدون مشورت با پزشک پرهیز شود. در نهایت، نگهداری صحیح دارو و رعایت دستورات نگهداری از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

 

پرسش و پاسخ

1. آیا مصرف دولوکستین نیاز به مشاوره با پزشک دارد؟  
 بله، مصرف دولوکستین باید با مشورت پزشک انجام شود تا حساسیت‌ها، تداخلات دارویی و شرایط پزشکی خاص بررسی شوند.

2. آیا دولوکستین برای کودکان ایمن است؟  
دولوکستین برای کودکان بالای 7 سال با دوز مناسب تجویز می‌شود. ایمنی و اثربخشی آن در کودکان زیر 7 سال ثابت نشده است.

3. چه نکاتی در مورد مصرف داروی دولوکستین باید رعایت شود؟  
دارو را طبق دستور پزشک مصرف کنید، دوز را تغییر ندهید، کپسول را نجوید یا خرد نکنید و آن را در شرایط مناسب نگهداری کنید.

4.  آیا دولوکستین با داروهای دیگر تداخل دارد؟  
 بله، دولوکستین می‌تواند با برخی داروها تداخل داشته باشد. قبل از مصرف، پزشک باید از تمام داروهایی که بیمار استفاده می‌کند، مطلع باشد.

5.  چه عواملی را باید قبل از شروع مصرف دولوکستین در نظر گرفت؟  
قبل از شروع مصرف دولوکستین، باید به پزشک خود در مورد هرگونه آلرژی به داروها، مشکلات پزشکی موجود، و هر داروی دیگری که مصرف می‌کنید اطلاع دهید. مواردی که نیاز به توجه ویژه دارند شامل سابقه تشنج، اختلالات کلیوی و کبدی، فشار خون بالا، مشکلات قلبی، سابقه بیماری دوقطبی، و مشکلات دفع ادرار هستند. همچنین، اگر باردار هستید، قصد بارداری دارید، یا در دوره شیردهی قرار دارید، باید با پزشک مشورت کنید.

6. چه تداخلات دارویی مهمی با دولوکستین وجود دارد؟  
دولوکستین می‌تواند با داروهای متعددی تداخل داشته باشد. برخی از داروهایی که باید از مصرف همزمان با دولوکستین پرهیز شود شامل :

  • داروهای ضد افسردگی-مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs): مثل سلژیلین و…
  • داروهای ضد افسردگی- سه حلقه ای(TCA): مثل آمی تریپتریلین و کلومیپرامین و…
  • داروهای ضد افسردگی-SSRI: مثل فلوکستین و سرترالین و…
  • داروهای ضد افسردگی-SNRI: مثل ونلافاکسین و…
  • ترامادول و بوسپیرون و لیتیوم و آریپیپرازول و بوپروپیون و سیپروفلوکساسین و…
  • داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs): مثل بروفن و…
  • داروهای ضد انعقاد خون: مثل وارفارین

این تداخلات می‌توانند خطر عوارض جانبی جدی مانند سندرم سروتونین، خونریزی گوارشی، یا هیپوناترمی را افزایش دهند. همیشه پزشک خود را در جریان تمام داروهای مصرفی، از جمله مکمل‌ها و داروهای بدون نسخه، قرار دهید.

7. چگونه باید دولوکستین را مصرف کرد و چه نکاتی را باید در نظر داشت؟  
دولوکستین معمولاً به صورت کپسول خوراکی مصرف می‌شود و باید طبق دستور پزشک، معمولاً یک بار در روز مصرف شود. کپسول انتریک کوت است(یعنی  از روکش خاصی تهیه شده که به اسید معده مقاوم است و در معده کپسول باز نمیشود و دارو در تماس با اسید معده خراب نمیشود و کپسول بطور سالم از معده عبور میکند و در ابتدای روده که محل اصلی جذب  غذا بوده کپسول باز میشود و دارو جذب روده میگردد) بنابراین کپسول را به طور کامل ببلعید و از جویدن یا خرد کردن آن خودداری کنید، زیرا این کار می‌تواند باعث آزادسازی ناگهانی دارو و افزایش عوارض جانبی شود. مصرف دولوکستین با غذا یا بدون غذا امکان‌پذیر است، اما توصیه می‌شود همیشه در یک زمان مشخص از روز مصرف شود. از قطع ناگهانی دارو خودداری کنید، زیرا می‌تواند منجر به علائم قطع مصرف شود. در صورت فراموش کردن یک دوز، به محض یادآوری آن را مصرف کنید، مگر اینکه به زمان دوز بعدی نزدیک باشید.

8. عوارض جانبی احتمالی دولوکستین چیست و چگونه باید با آنها مقابله کرد؟  
دولوکستین ممکن است عوارض جانبی مختلفی از جمله حالت سردرد، تهوع، خشکی دهان, خواب‌آلودگی و خستگی، سرگیجه، افزایش تعریق، و کاهش اشتها  را به همراه داشته باشد. در برخی موارد، عوارض جدی‌تر مانند تغییرات در فشار خون، هیپوناترمی، مشکلات کبدی و خارش به دلیل آسیب کبدی و واکنش‌های آلرژیک نیز ممکن است رخ دهد. در صورت تجربه عوارض شدید یا نگرانی‌های خاص، فوراً با پزشک خود مشورت کنید. پزشک ممکن است دوز دارو را تنظیم کند یا اقدامات درمانی دیگری را توصیه کند.

 

منابع:

Duloxetine

What Is Duloxetine

دکتر فاطمه ذنوبی

دکتر فاطمه ذنوبی

فارغ التحصیل رشته داروسازی از دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1397. موضوع پایان نامه : 1- سرکوب سلول های سرطان مغز با دوز داروی کمتر 2- اثر نوعی قارچ بر کاهش تکثیر سلول سرطانی، فعالیت ها : - دریافت رتبه سوم کشوری مقاله سرطان درمانی در همایش کشوری سم شناسی سال 96-97 - دبیر انجمن علمی دانشجویان داروسازی بین الملی شیراز - رئیس کمیته استاد مشاور دانشکده داروسازی بین الملی شیراز

دیدگاه (0)

دیدگاه خود را برای ما بنویسید

کلید ESC برای خروج فشار دهید