آویشن موجود در شربت اکسپکتورانت و ضد سرفه تیمکس یکی از گیاهان منتخب سازمان جهانی بهداشت “WHO” بوده و از آن در اکثر دارونامهها به عنوان یک گیاه دارویی معتبر نام برده شده است. در طب سنتی از آویشن برای بهبود اختلالات دستگاه تنفس فوقانی، آسم، سـیاه سرفه، التـهاب دهان و گلـو، ورم لـوزه ها و سوء هاضمه استفاده میشود.
همچنین در استعمال موضعی نیز برای بهبود زخم، خـارش و درماتوز (بیماریهای پوستی ناشی از کار) اسـتفاده میشود.گیاه آویشن آنتیاکسیدان، آنتیسپتیک، آنتی باکتریال، آنتیویـروس و ضد قارچ اسـت. علاوه بر آن عصاره این گیاه خلط آور بوده و در بهبود اسپاسم، برونشیت و سرفه بسیار موثر است.
مواد موثره آویشن نظیر تیمول و کارواکرول با افزایش حرکات مژکهای تنفسی و افزایش ترشحات مخاطی، آثار ضد سرفه و خلط آوری محصول تیمکس را ایجاد میکنند. تیمول و کارواکرول در طیف وسیعی از باکتریهای دخیل در عفونتهای دستگاه تنفس فوقانی تاثیرگذار است، تیمول و کارواکرول با ایجاد کمپلکس با پروتئینهای غشای باکتری، فعالیت ضد باکتری خود را اعمال می کند. تیمول و کارواکرول در دوزهای کافی اثر سینرژیستی داشته و دارای اثر شل کنندگی نای نیز هستند
کودکان ۱ تا ۲ سال: روزی ۲ بار، هر بار ۱,۲۵ میلی لیتر ( معادل نصف قاشق چای خوری)
کودکان ۲ تا ۶ سال: روزی ۳ بار، هر بار ۲,۵ میلی لیتر (معادل یک قاشق چای خوری)
کودکان ۶ تا ۱۲ سال: روزی ۳ بار، هر بار ۵ میلی لیتر (معادل یک قاشق مرباخوری)
بزرگسالان: روزی ۳ بار، هر بار ۱۵ میلی لیتر (معادل یک قاشق غذاخوری)
از عوارض جانبی این دارو میتوان به تحریک مخاط دستگاه گوارش در برخی بیماران، احتمال ایجاد درماتیت تماسی در اثر تماس دارو با پوست و احتمال ایجاد لکه بینی در زنان اشاره کرد.
در ناراحتیهای شدید گوارشی، التهاب مجاری ادرار و بیماریهای التهابی کلیه و سابقه حساسیت به گیاه آویشن از شربت تیمکس نباید استفاده شود.
قبل از مصرف شربت، شیشه را تکان دهید. وجود رسوبات احتمالی در محلولهای گیاهی باعث کاهش اثرات درمانی آن نمیشود.
به علت وجود آهن در گیاه آویشن از مصرف همزمان این دارو با فراوردههای آنتی اسید خودداری شود.
به دلیل وجود ساکاروز در این فراورده مصرف آن برای بیماران دیابتی توصیه نمیشود.